3 islands

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ.κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ἐπί τῷ Ἁγίῳ Πάσχᾳ

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει μέ ἔμφαση στό 15ο κεφάλαιο τῆς Α΄ πρός Κορινθίους Ἐπιστολῆς του, ὅτι ἄν ὁ Χριστός δέν ἔχει ἀναστηθεῖ τότε ἐμεῖς εἴμαστε οἱ πλέον ἀξιοθρήνητοι τῶν ἀνθρώπων. Πράγματι, χωρίς τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἄδειο τό κήρυγμα καί ἡ πίστη μας κενή. Κι ἐμεῖς ἀξιολύπητοι, γιατί ὅλη μας ἡ πίστη, ὅλο αὐτό πού ὀνομάζουμε πνευματική ἐμπειρία κι ὅλη ἡ ζωή, πού οἰκοδομοῦμε πάνω σ’αὐτή, δέν θά ἦταν τίποτε ἄλλο παρά μιά αὐταπάτη, ἕνα ψέμα, μιά ψευδαίσθηση.

Ἐπειδή ὅμως ὄντως ὁ Χριστός Ἀνέστη, ἐμεῖς εἴμαστε οἱ εὐτυχέστεροι τῶν ἀνθρώπων, διότι ὁ Χριστός νίκησε καί τόν τελευταῖο ἐχθρό μας τόν θάνατο. Ὁ κενός τάφος διαλαλεῖ αὐτήν τήν νίκη ἐπί τοῦ θανάτου καί κατ’ ἐπέκταση τήν νίκη ἐπί τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου, πού προξένησαν τόν θάνατο.

Ὁ θάνατος δέν εἶναι εἶναι φυσική κατάσταση γιά τόν ἄνθρωπο, ἀλλά ἦλθε ὕπουλα ἀπό τόν φθόνο τοῦ διαβόλου ὡς συνέπεια τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος. (Βλ. Σοφ. Σολομῶντος κεφ. 1 κ΄2)  Ὁ Θεός δέν ἔφτιαξε τόν θάνατο. Τόν ἐπέτρεψε ὅμως γιά νά μήν γίνει τό κακό ἀθάνατο πάνω στή γῆ, ὅπως διδάσκει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (Λόγος ΑΠ, Εις τα Θεοφάνεια είτουν Γενέθλια τοῦ Σωτήρος, Ρ G 36, 324 D .)

Ἡ ἐπί γῆς ἱστορική πορεία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ δέν σταματάει στόν θάνατο καί στή ταφή του,  ἀλλά συνεχίζεται πέραν αὐτοῦ. Γι’ αὐτό καί οἱ διηγήσεις τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων δέν τελειώνουν μέ τόν σταυρικό θάνατο καί τήν ταφή τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά μέ τήν Ἀνάσταση, τήν θεία Ἀνάληψή  Του καί τήν βέβαιη προσδοκία τῆς δεύτερης καί ἔνδοξης Παρουσίας Του.

Ἀπό σήμερα τό πρωϊ διαλαλεῖται μέσα ἀπό τούς ὕμνους, ὅτι ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ, ἔγινε τοῦ θανάτου ὁ θάνατος. Δέν ὑπάρχει πιά θάνατος παρά μόνο μετάβαση ἀπό τόν θάνατο στή ζωή. «Ὦ τάφε ἀθανασίας χωρίον! Ὦ τάφε ἀναστάσεως ἐργαστήριον! Ὦ τάφε τῶν τάφων κατάλυσις! Ὦ τάφε ἐν ᾧ θάνατος παύεται! Ὦ τάφε ἐν ᾧ ζωή φύεται πέρας οὐκ ἔχουσα!» ἀναφωνεῖ ὁ Μ. Ἀθανάσιος καί ἡ φωνή του ἀποτελεῖ τόν ἀντίλαλο τῆς θριαμβευτικῆς φωνῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου ἅδη, τό νίκος;» (Α΄ Κορινθ ιε΄ 55).

Μετά τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὁ θάνατος πλέον δέν εἶναι τό τέλος τῆς ζωῆς. Παραμένει τό τέλος τῆς ἐπίγειας βιοτῆς, ἀλλά ὄχι τῆς ζωῆς.  Ἔχει γίνει ἡ θύρα πρός τήν αἰωνιότητα. Ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε γιά νά ζεῖ αἰώνια. Μετά τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὁ θάνατος δέν εἶναι «βασίλεμα». Δέν εἶναι αἰώνιος χειμώνας. Δέν εἶναι ἀτελείωτη νύχτα. Δέν «εἶναι τό ἀμετάκλητο τέλος τῆς ζωῆς». Εἶναι γλυκοχάραμα αὐγῆς. Εἶναι ἀβράδιαστη ἡμέρα, ὅπως λέει ἡ ποιητική γραφίδα.

Ὅσοι πιστεύουν, γνωρίζουν, ὅτι ὁ Κύριος μέ τήν Ἀνάστασή Του φανερώνεται πλέον ὡς ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας, ὅπως τό διεκήρυξε ὁ Ἴδιος στήν Μάρθα, πού ἀγωνιοῦσε γιά τόν πεθαμένο ἀδελφό της, τόν Λάζαρο, λέγοντας «Ἐγώ εἶμαι ἡ ἀνάσταση καί ἡ ζωή» (βλ. Ἰω. ια΄ 25)

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ βάση τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας. Εἶναι τό κέντρο τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Εἶναι τό πᾶν. Μάλιστα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὀνομάζεται γιά τόν λόγο αὐτό καί Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἡ λέξη Πάσχα μέ τήν ὁποία ὀνομάζουμε ἀλλιῶς τήν λαμπροφόρο Ἀνάσταση, σημαίνει τό πέρασμα ἀπό τόν θάνατο στή ζωή. Δέν εἶναι μιά ἁπλή καί στατική ἀνάμνηση κάποιων ἱερῶν γεγονότων τοῦ παρελθόντος. Εἶναι μιά διαρκής καί δυναμική πραγμάτωση τῶν γεγονότων αὐτῶν, στήν προσωπική μας ζωή. Ἡ μετοχή μας στά γεγονότα αὐτά, δέν εἶναι συναισθηματική, ἀλλά βαθειά πραγματική καί ὑπαρξιακή.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς διδάσκει νά ‘δοῦμε τό Πάσχα καθαρά σέ μιά προσωπική καί λειτουργική σχέση καί κοινωνία μέ τόν Χριστό. Διότι ὁ Χριστός ἐξέφρασε τήν ἀέναη ἐπιθυμία Του νά εἴμαστε συνδαιτημόνες στό εὐχαριστιακό δεῖπνο τῆς Ἐκκλησίας, λέγοντας «ἐπιθυμίᾳ ἐπεθύμησα τοῦτο τό Πάσχα φαγεῖν μεθ’ ὑμῶν» (Λουκ. κβ΄ 15) Ἄν ὁ Χριστός δέν γίνει «Τό Πάσχα ἡμῶν» (Α΄ Κορ. ε΄ 7), ἄν δέν διαβοῦμε ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή ἑνωμένοι μαζί Του μέσα ἀπό τήν θεία Κοινωνία, τότε εἴμαστε ἐκτός του πνεύματος τῶν ἡμερῶν.

Καί φέτος ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, διακηρύττει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ξαναζοῦμε γιά ἄλλη μιά φορά τή χαρά, ὅτι ὁ «Χριστός Ἀνέστη». Εὐφραινόμαστε, ὄχι μόνο ἐπειδή ὁ Χριστός ἀνέστη, ἀλλά κι ἐπειδή ἡ Ἀνάστασή Του εἶναι γιά μᾶς ἡ ἀρχή μιᾶς πρωτοφανέρωτης ζωῆς ἀγάπης, φιλαδελφείας καί ἀλληλεγγύης.

Ἄς ξεπεράσουμε τίς ἀμφιβολίες καί τούς δισταγμούς μας κι ἄς ἐμπιστευθοῦμε τήν ζωή μας στόν λόγο καί τήν ζωή τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας, ὥστε νά βιώσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μέ πίστη καί εὐγνωμοσύνη.

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!

Ὁ Ἐπίσκοπός Σας

† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ

η ημέρα, η εβδομάδα του έτους

Άυριο
γιορτάζουν:

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Σήμερα:

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31