3 islands

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ

Ἡ ἐν εἴδει ἐντολῆς ὑπόμνηση τοῦ Κυρίου μας διά τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεον: «Οἱ καλῶς προεστῶτες Πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν» (Α΄ Τιμ. ε΄ 17) ἐκίνησε τήν καρδία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Εὐσεβίου, νά ἀπονείμει τόν δίκαιο ἔπαινο καί τήν ἄκρα εὐαρέσκεια τῆς Τοπικῆς μας κατά Σάμον, Ἰκαρίαν καί Κορσεούς Ἐκκλησίας σέ τρεῖς πρεσβῦτες στήν ἡλικία καί τά πρεσβεῖα ἱερωσύνης Ἱερεῖς μας:

α) τόν Αἰδ/τον Πρωτ. Στέφανον Γρυδάκην, Ἐφημέριον Ἱ.Ν.Ἁγίας Τριάδος Μαραθοκάμπου καί Ἀρχιερατικόν Ἐπίτροπον Μαραθοκάμπου, β) Τόν Αἰδ/τον Πρωτ. Σταμάτιον Μάρκου, Ἐφημέριον Ἱ.Ν.Ἁγίου Νικολάου Ὅρμου Μαραθοκάμπου καί γ) τόν Αἰδ/τον Πρωτ. Γεώργιον Βακάκην, Ἐφημέριον Ἱ.Ν.Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Καρλοβασίων καί Ἀρχιερατικόν Ἐπίτροπον Καρλοβασίων.

Ἡ ἑόρτια ἐκδήλωση ἔλαβε χώρα μέσα στήν ἑόρτια περίοδο τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου, τό ἀπόγευμα τῆς Τρίτης 3ης Ἰανουαρίου 2017, στήν Αἴθουσα ἐκδηλώσεων τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Καρλοβασίων, μέσα σέ κλίμα ἰδιαίτερης συγκίνησης, παρουσίᾳ Πολιτικῶν καί Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν τῆς Νήσου καί πλήθους λαοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν νά ἐκφράσουν τήν χαρά, ἀλλά καί τήν εὐγνωμοσύνη τους στούς τιμηθέντες Ἱερεῖς μας, οἱ ὁποῖοι διάγουν τήν ἔννατη δεκαετία τῆς ζωῆς τους καί διακονοῦν στό ἱερό θυσιαστήριο ἐδῶ καί ἐξῆντα σχεδόν χρόνια.

Ἀρχικῶς ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος, ἀφοῦ εὐχαρίστησε τόν λαό μας γιά τήν ἀθρόα προσέλευσή του, ὁμίλησε ἐν συντομίᾳ γιά τήν σπουδαιότητα τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερωσύνης καί ἐτόνισε τήν ἀνάγκη ὕπαρξης καί ἀναζωπύρωσης τῶν ἱερατικῶν κλίσεων μεταξύ τῶν οἰκογενειῶν, ὥστε νά συνεχίζεται ἀπρόσκοπτα τό ἔργο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς καί ἰδιαιτέρως στά Νησιά μας, τά ὁποῖα εἶχαν παράδοση στίς ἱερατικές κλίσεις, καθώς ἐξ αὐτῶν προῆλθαν πολλοί Κληρικοί ὅλων τῶν Βαθμῶν, οἱ ὁποῖοι μεγαλούργησαν ἐντός ἤ καί ἐκτός αὐτῶν καί τῶν ὁποίων τό πέρασμα ἡ ἱστορία τό κατέγραψε σέ λαμπρές σελίδες.

Ἀκολούθως ἔδωσε τόν λόγο στόν Παν/το Ἀρχιμ. π. Σωτήριο Κοσμόπουλο, Πρωτοσυγκελλεύοντα Ἱεροκήρυκα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ὁ ὁποῖος ὁμίλησε μέ ἰδιαιτέρως τιμητικά λόγια γιά τά σεπτά πρόσωπα τῶν τριῶν Ἱερέων καί μαζί μέ θεολογικούς στοχασμούς ἀναφέρθηκε στήν βιοτική πορεία τους καί τήν μεθ’ ἱεροπρεπείας καί σεμνοῦ ἤθους εὐλαβῆ διακονίαν τους στό Ἱερόν θυσιαστήριον γιά σχεδόν 60 ὁλόκληρα ἔτη καί ὁ ὁποῖος ἀνάμεσα στά ἄλλα εἶπε:

«...Καί οἱ τρεῖς σεβαστοί Λευΐτες γεννήθηκαν στή Σάμο ὁ. Π Στέφανος τό 1930 στόν Μαραθόκαμπο, ὁ π. Σταμάτιος τό 1931 στήν Ὑδρούσα καί ὁ π. Γεώργιος τό 1932 στούς Ἁγίους Θεοδώρους, ὅπου καί μεγάλωσαν. Εὐεργετήθηκαν ἀπό τόν Θεό νά μεγαλώσουν σέ εὐσεβεῖς καί παραδοσιακές οἰκογένειες, ὅπου ἀνετράφησαν ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου καί εὐλογήθηκαν, ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου νά ἀποκτήσουν συζύγους Πρεσβυτέρες, οἱ ὁποῖες ἐξ ἀρχῆς εἶχαν τήν συνείδη, ὅτι συζεύχθηκαν Ἱερεῖς καί πάνω σ’αὐτή τήν ἀρχή οἰκοδόμησαν τίς οἰκογένειες καί παιδαγώγησαν τά παιδιά τους καί τά παιδιά τῶν παιδιῶν τους ἀκόμη. Ὡς ἔγγαμοι χειροτονήθηκαν ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κυροῦ Εἰρηναίου, ὁ ὁποῖος ἐξελέγη Μητροπολίτης Σάμου το 1926 καί ἀπεβίωσε ὡς Μητροπολίτης Σάμου καί Ἰκαρίας τό 1963.

Ὁ π. Στέφανος χειροτονήθηκε τό 1958 συμμαρτυρούμενος ἀπό τόν πνευματικό του πατέρα, Ἀρχιμ. Ἀγαθάγγελο Ἀντωνίου καί διορίσθηκε ἀρχικῶς στήν Ἐνορία Ζωοδόχου Πηγῆς Μεσογείου (Κάτω Ἀρβανίτες), μετατεθείς τῇ αἰτήσει του τό 1967 εἰς τόν Ἱ.Ν.Ἁγίας Τριάδος Μαραθοκάμπου. Τό 1992 ἀνέλαβε καί καθήκοντα Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Μαραθοκάμπου διακονῶν ἄχρι τῆς σήμερον.

Ὁ Γεώργιος Βακάκης χειροτονήθηκε τό 1960 συμμαρτυρούμενος ἀπό τόν πνευματικό του πατέρα, π. Δημήτριο Παπαργυροῦ. Ἀρχικῶς διορίσθηκε Ἐφημέριος τοῦ Ἱ.Ν.Γενεθλίου Τιμίου Προδρόμου Ἁγίου Κωνσταντίνου καί μετά δύο ἔτη τό 1962 στόν Ἱ.Ν.Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Βουρλιωτῶν, ἀπ’ ὅπου μετατέθηκε τό 1968 στόν Ἱ.Ν.Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Καρλοβασίων, ἀναλαβών ἐν καιρῷ κάι καθήκοντα Ἀρχιερατικοῦ ἐπιτρόπου Καρλοβασίων, θέσεις, ἐκ τῶν ὁποίων διακονεῖ ἄχρι τῆς σήμερον.


Ἀνέστρεψα τήν σειρά διότι ὁ π. Σταμάτιος Μάρκου χειροτονήθηκε τό 1959 συμμαρτυρούμενος ἀπό τόν πνευματικό του πατέρα, π. Δημήτριο Παπαργυροῦ καί διορίσθηκε εὐθύς ἐξ ἀρχῆς καί ἄχρι τῆς σήμερον Ἐφημέριος τοῦ Ἱ.Ν.Ἁγίου Νικολάου Ὅρμου Μαραθοκάμπου, διακονῶν ἐκεῖ ἐπί ἕξ δεκαετίες συναπτές.

Μέ πολύ ὑπομονή καί ἐργασία πνευματική ἔκτοτε καλλιεργοῦν τό χάρισμα καί τό αὔξησαν, ὥστε νά καρποφορεῖ ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἱερατικῆς τους ζωῆς καί γιά ἕξι συναπτές δεκαετίες ἀπό τότε καί ὅπου κάθε φορά ὁ Χριστός διά τῶν κατά καιρούς Ἐπισκόπων τούς ἔταξε νά ἱερουργοῦν καί νά ποιμαίνουν ἀποδεικνύοντας πάντοτε τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή τους πρός τόν Ἐπίσκοπο καί τήν Τοπικήν μας Ἐκκλησία, καθώς μέ ὑπακοή καί ὑποδειγματική πειθαρχία καί αὐθορμητισμό ἀνταποκρίνονταν καί ἕως τῆς σήμερον, θυσιαστικά τίς περισσότερες φορές, στίς κλήσεις γιά νά ἱερουργήσουν, ἐξυπηρετώντας ἀκόμη καί ἔκτακτες λειτουργικές ἀνάγκες.

Καί οἱ τρεῖς Πατέρες τυπικῶς συνταξιοδοτήθηκαν, ἀλλ’ ὅμως δέν ἐννόησαν, δόξα τῷ Θεῷ, νά ἐγκαταλείψουν τό ἱερόν θυσιαστήριον γνωρίζοντας, ὅτι δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη τιμή γιά τόν παπά ἀπό τό να λειτουργεῖ καί ἀπ’ ἐκεῖ λειτουργώντας νά τόν μεταστήσῃ ὁ Χριστός ἐκ τῶν προσκαίρων εἰς τά αἰώνια.

Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος, ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δοχειαρίου πρό καιροῦ μοῦ ἔλεγε: «Ἡ θεία Λειτουργία ἀξίζει μιά ὁλόκληρη ζωή καί γιά τόν λειτουργό Ἱερέα ἡ μεγαλύτερη θλίψη εἶναι νά μήν δύναται νά λειτουργεῖ, κι ακόμη νά τόν τρομάζει ἡ σκέψη, πώς ἡ ἀναχώρησή του ἀπό αὐτόν τόν κόσμο, ἴσως καί νά σημάνει κυρίως τό τέλος τῆς λειτουργικῆς του ἀναφορᾶς πρός τόν Θεό, ἀφοῦ θά παύσει νά ἱερουργεῖ ἐπί τοῦ ἐπιγείου θυσιαστηρίου τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, νά μεταλαμβάνει αὐτοῦ καί νά τό μεταδίδει.»

Ὁ π. Στέφανος, ὁ π. Σταμάτιος καί ὁ π. Γεώργιος ἀκουλούθησαν τόν δρόμο τῆς καρδιᾶς καί ὄχι τῆς λογικῆς. Καί ὁ Θεός εὐλόγησε «καί μέ τά δυό του χέρια» τήν ἐπιλογή αὐτή καί κατέπεμψε τήν χάριν Του ἄφθονη στούς Πατέρες ἐνδύοντάς τους μέ τήν ἐξ ὕψους δύναμή Του, φωτίζοντας τήν διάνοιά τους, ἀνοίγοντας τά μάτια τους μέ τό φῶς τῆς θεογνωσίας Του, ὥστε νά μποροῦν εὐκαίρως ἀκαίρως, κατά τήν προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου στόν Τιμόθεο, νά δίδουν λόγον παντί τῷ αἰτοῦντι για τήν ἐλπίδα, τῆς σωτηρίας πού ἔχουμε μέσα μας.

Ἔχω δέ τήν αἴσθηση ὅτι ἡ ἐξηντάχρονη ἱερατική τους διακονία, μέ τό ἦθος καί τήν ἱεροπρέπεια, πού τήν χαρακτηρίζει θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ τό ἀπόσταγμα ἐπισταμένης μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς ἐπιμελοῦς καί φροντισμένης ἀκολουθίας Ἱερᾶς Παραδόσεως, ὅπως ἀναγεννήθηκε ἀπό τούς Ἁγίους Κολλυβᾶδες Πατέρες, στά θυσιαστήρια τῶν ὁποίων καί ὁ π. Στέφανος καί ὁ π. Σταμάτιος ἱερουργοῦν. Ἐξήντα ἐτῶν ἱερατική Διακονία, πού κινεῖται μέ ἄξονα τήν συνισταμένη τῶν βιωμάτων καί τῶν ἐμπειριῶν τους ἀπό μία ζωή μεστή γνήσιας ὀρθοδόξης πνευματικότητας καί ἀνιδιοτελοῦς πολυετοῦς προσφορᾶς πρός τό λογικό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ.

Τοῦτο ἀποδεικνύεται καί μονον ἀπό τήν φιλοξενία, τήν εὐγένεια καί τήν ἀρχοντιά, πού χαρακτηρίζει καί τούς τρεῖς, τόσο στήν Καθέδρα τῆς Ἐνορία τους, ὅσο καί στήν ἕδρα τῆς κατ’ οἶκον Ἐκκλησίας Τους. Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὅτι ἡ φιλοξενία εἶναι τό ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώριμα τῶν Ὀρθοδόξων. Εἶναι ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, καθώς ἐκφράζει τήν ἐντολή τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης, τό ὁποῖον καί ἀναβίωσαν οἱ Ἅγιοι Κολλυβᾶδες στά Νησιά μας μέ ἰδιαίτερη ἐνάργεια.

Θυμᾶμαι αὐτή τήν στιγμή τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, πού λέει, πώς ὁ Ἱερέας γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ὁμοιάζει μέ τόν Μωϋσῆ. Ὁ ἄνθρωπος δίδει τίς πλᾶκες τῆς καρδιᾶς του καί ὁ ἱερέας μέ τό δάχτυλο τοῦ Θεοῦ γράφει πάνω σ’ αὐτές τόν νέο δεκάλογο. Γράφει τή σύντομη σωτηρία.(βλ. Λόγος Μ΄, Εἰς τό ἅγιον Βάπτισμα, PG 36,421D)

Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

...Εὐχαριστοῦμε διότι ἐπιλέξατε στό τίμιο πρόσωπό τους νά τιμήσετε, ὄχι μόνον τήν ἐξηντάχρονη διακονία τους, ἀλλά τόν ταπεινό Ἐφημέριο τῶν χωριῶν, τόν καταξιωμένο ἱεροκήρυκα τῶς Ἐπαρχιῶν, τόν ζηλωτή βοηθόν τοῦ Ἐπισκόπου στήν διοίκηση τῆς Ἐνορίας, τόν φύλακα τοῦ λογικοῦ ποιμνίου, τόν πνευματικό πατέρα τῆς καταφυγῆς καί τῆς λύτρωσης, τόν σπαλχνικό σκεπαστή τοῦ πόνου τοῦ ἀνθρώπου, τό τίμιο πατέρα, σύζυγο καί οἰκογενιάρχη, ὥστε νά διαλαλεῖται ἡ συνέχεια στη διακονία, την προσφορά καί την αγάπη.

Ἡ σημερινή τιμή ἀποτελεῖ κυρίως πνευματικό ἐνθύμιον εὐγνωμοσύνης, «οὐ μόνον ἀνθ ᾧν προσήνεγκαν τῇ Ἐκκλησίᾳ» ἀλλά κυρίως ἀνθ ᾧν ὡς σῶμα Χριστοῦ ἐν Ἐκκλησίᾳ ἐλάβομεν καί ἐβιώσαμεν, ὑπακούοντας τοιουτοτρόπως στον Απ. Παύλο Παύλο, ο οποίος προτρέπει: «Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν».

Καί κυρίως μέ τήν ἀπαραίτητη σαφέστατη υπενθύμιση: ὁ π. Στέφανος, ὁ π. Σταμάτιος καί ὁ π. Γεώργιος δεν είναι πρώην Κληρικοί ἤ ἁπλά συνταξιούχοι, απόμαχοι της ζωής, ἤ διαβάτες στή δύση τῆς ζωῆς τους... Εἶναι Ἀδελφοί «ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν» και κυρίως «ἱερεῖς εἰς τον αἰῶνα» κατά την τάξη του Πρώτου καί Μεγάλου και Αἰωνίου Αρχιερέως Χριστού.

Ἀγαπητοί καί σεβαστοί μας Πατέρες

Ἡ κοινωνία καί ἀναστροφή μαζί σας, πάντα εὐχαριστεῖ τήν καρδιά μας καί οἱ ἐνίοτε θυμόσοφοι λόγοι σας πάντοτε κινοῦν τήν διάνοια, ὥστε λαμβάνουμε ἀπό τό ἦθος, τήν εὐσέβεια καί τήν σοφία σας. Ἀνήκει και σ’ ἐσᾶς ἕνα τμῆμα τῆς χαρᾶς, πού πλημμυρίζει ἀβίαστα τήν καρδιά μας, καθώς ἀξιωθήκαμε νά ἀνταλλάσουμε μαζί σας τόν λειτουργικό ἀσπασμό: «Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.» Σᾶς διαβεβαιοῦμε: «καί ἦν καί ἔστι και ἔσται εἰς αἰῶνας αἰώνων.»

...Συγχωρέσατε τό θάρρος αὐτήν τήν στιγμή, ἀλλά παράκληση υἱϊκή ἐκφράζω καί εἶμαι βέβαιος πώς ὅλοι ὅσοι εὑρίσκονται ἐδῶ παρόντες σωματικῶς, ἀλλά καί ὅσοι ἐν δυνάμει καί πνεύματι παρίστανται συμφωνοῦν καί ἐπαυξάνουν, ὅτι δέν μποροῦμε νά ἀποδεχθοῦμε οὔτε κατά διάνοιαν τήν διακριτική σας ἀπουσία ἀπό τά λειτουργικά δρώμενα τῆς Σάμου. Δέν τό ἀξιώνει ἡ καρδιά μας νά στερούμαστε τοῦ ζῶντος ὕδατος τῆς ρεούσης γλώσσης καί καρδίας σας. Καί ταπεινά σᾶς παρακαλοῦμε νά μήν ἐξέλθετε ἀπό τό βασιλικό χωράφι τοῦ Χριστοῦ, στήν Σάμο. Τοῦτο καί γιά τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ, καί γιά τήν εὔκλεια τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλά κυρίως γιά τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν, γιά τίς ὁποῖες ὁ Χριστός ἀπέθανε καί ἀνέστη.

Πρῶτος ὁ Ἐπίσκοπός μας καί ἐν συνεχείᾳ ὅλοι ἐμεῖς ἐκ μέσης καρδίας εὐχόμαστε καί στήν Ἁγία Πρόθεση μνημονεύουμε ζωηρῶς τῶν ὀνομάτων Σας γιά νά σᾶς χαρίζῃ σ’ ἐμᾶς ὁ Θεός εἰς Ἔτη τίμια, πολλά και θεάρεστα, εὐχόμενοι νά μή στερηθοῦμε τῆς χαρᾶς νά μακαρίζωμε ἑαυτούς καί ἀλλήλους, καθώς θά σᾶς βλέπουμε λειτουργοῦντας, διότι πολλές φορές «ἀρκεῖ μοι τό ὁρᾶν σέ μόνον τίμιε Πάτερ», ὅπως ἕνας ἀσκητής εἶπε στόν Μεγάλο Ἀντώνιο, ὅταν, ἐνῶ ἦταν πολύ ὥρα ἐνώπιόν του δέν τοῦ εἶπε καί δέν τόν ρώτησε τίποτε.

«Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν, μάλιστα οἱ κοπιῶντες ἐν λόγῳ καὶ διδασκαλίᾳ ·

Ὄντως ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων τήν εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων ἀγαθά. Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν. Ἀμήν»

Κατόπιν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος, ἐν μέσῳ χειροκροτημάτων καί τῆς ἰαχῆς «ΑΞΙΟΣ», πού βροντοφώναζε ὁ λαός, ἐπέδωσε στούς ἔνδακρεις καί συγκεκινημένους Ἱερεῖς τά ἀναμνηστικά διπλώματα καί τό χρυσό σταυρό μετά τῆς εἰκόνος τοῦ Παντοκράτορος Χριστοῦ.

Ἡ ἐκδήλωση περατώθηκε μέ λόγους εὐχαριστίας καί εὐγνωμοσύνης ἐκ μέρους τῶν τριῶν Πατέρων πρός Σεβασμιώτατον καί ὅλους, ὅσοι τιμῆς καί σεβασμοῦ ἕνεκεν παρέστησαν καί μέ τήν εὐχή, ὁ Ἅγιος ἐν Τριάδι Θεός νά τούς ἐνισχύει στή συνέχιση τῆς διακονίας τους καί νά ἀναδεικνύει ἄξιους συνεχιστές τοῦ ἱερατικοῦ ἔργου στόν κατά Σάμον, Ἰκαρίαν καί Κορσεούς Ἀμπελῶνα Του.

Εκτύπωση Email

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ

η ημέρα, η εβδομάδα του έτους

Άυριο
γιορτάζουν:

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Σήμερα:

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31